Niezwykła historia lisicy polarnej ze Svalbardu

Lis polarny na Svalbardzie

W 2018 roku samica lisa polarnego z obręczą śledzącą postanowiła udać się ze Spitsbergenu do… Kanady. Przemierzyła 3605 km. Poruszała się po lodzie morskim i lodowcach, a jej wędrówka trwała 76 dni. W między czasie odwiedziła też Grenlandię. W ten sposób lisia globtroterka rzuciła nowe światło na postrzeganie tych zwierząt, ale też potwierdziła niezwykłą wagę lodu morskiego dla przyrody.

Co je lis polarny ze zdjęcia? Ten svalbardzki gagatek mógłby właśnie raczyć się jajami rybitwy popielatej, ale dla wprawnego oka od razu zrozumiałe jest, że scena jest… zbyt spokojna. Arctic tern nie atakuje, więc albo poszła na paznokcie, albo arktyczny szef kuchni podał dzisiaj coś zgoła innego. Gdyby tak było wrzaskom i atakom nie byłoby końca. Inna możliwa opcja? Lis działa skrycie i doskonale wie, co może nadejść.

Rybitwa popielata atakuje lisa polarnego
Rybitwa popielata atakuje lisa polarnego.

Co je lis polarny?

Svalbardzkie lisy polarne należą do tych zwierząt, które nie wybrzydzają. Korzystają zarówno z tego, co daje morze, jak i szukają pożywienia na lądzie. Lubią też zaglądać do cudzego talerza. Wiosną i latem zjadają na przykład ptaki morskie oraz jaja ptaków. Zimą zwracają uwagę na pardwy, które pozostają na Svalbardzie przez cały rok, padlinę fok i reniferów. Jak czytamy w Norweskim Instytucie Polarnym ,,niektóre lisy specjalizują się również w żywieniu resztkami fok zabitych przez niedźwiedzie polarne”.

Lis polarny w brązowo żółto białym ubarwieniu na svalbardzie

Lis polarny: futro

Lis polarny (vulpes lagopus) w letnim anturażu tundry nie przypomina śnieżnobiałego zimowego stwora. Jego brązowe futro idealnie wtapia się w otoczenie. By dojrzeć lisa przemieszczającego się po skalistych zboczach trzeba naprawdę mocno wytężyć wzrok. Futro lisa polarnego jest przystosowane do zmieniających się pór roku, a co za tym idzie warunków Arktyki. Składa się z dwóch warstw i to dzięki nim jest w stanie przetrwać ekstremalnie niskie temperatury. Zimą futro lisa staje się bardzo gęste i zupełnie białe. Nie tylko izoluje ciało przed zimnem, ale pozwala mu wtopić się w śnieżne otoczenie. To doskonały kamuflaż przed drapieżnikami, ale i podczas polowań. Latem futro staje się rzadsze i zmienia kolor na brązowoszary, co również pomaga w ukrywaniu się w skalistym, bezśnieżnym krajobrazie tundry. Co ciekawe na svalbardzie istnieje również druga odmiana lisa polarnego zwana niebieską. Odmiana ta pozostaje ciemnoszara przez cały rok. Jak podaje Norweski Instytut Polarny ,,na Svalbardzie 84–97% populacji stanowią osobniki o białym ubarwieniu”.

Lis polarny w białym futrze sfotografowany w Barentsburgu na svalbardzie
Białe futro lisa polarnego.
Lis polarny latem biegający po skalistych zboczach na svalbardzie. niemalze niewidoczny ze względu na kolor futra wtapiający się w brązowo szare tło
Futro lista polarnego latem- idealnie wtapia się w krajobraz.

Lis polarny: ciekawostki

  • Lisy polarne potrafią przemierzać tysiące kilometrów w poszukiwaniu pożywienia
  • Na Svalbardzie mieszkają dwie odmiany lisa polarnego: lisy białe i lisy niebieskie
  • Nazwa szwedzkiej marki Fjällräven pochodzi od lisa arktycznego.
  • Na wolności lisy polarne żyją od 3 do 16 lat.

CZYTAJ DALEJ

1 komentarz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *