Svalbard, Spitsbergen, Arktyka
Svalbardi, jedna z najdroższych wód świata, to już relikt przeszłości. Jej produkcja i sprzedaż zostały wstrzymane, w dodatku, jak twierdzi producent, „na stałe”. Mimo to ten bez wątpienia towar luksusowy wciąż budzi spore zainteresowanie. Svalbardi było bowiem reklamowane jako coś więcej niż tylko woda do picia. Produkt miał być kojarzony z doświadczeniem ekskluzywności i absolutnej wyjątkowości.
Ekstremalne temperatury, szybko zmieniające się warunki pogodowe, trudny teren i zmiany klimatyczne wywołujące topnienie wieloletniej zmarzliny powodują, że ziemia ta, choć zapierająca dech w piersiach, bywa też niegościnna. Warto po niej stąpać z osobą wiedzącą, jak poruszać się w takich okolicznościach. Jedną z nich jest Sebastian Bach, przewodnik mieszkający w Longyearbyen. W ramach cyklu „Ścieżkami Svalbardu. Opowieści przewodników” porozmawialiśmy o historiach, które mógł napisać tylko Svalbard.
Meteorolog Katarzyna Kudłacz potrafi podejmować szybkie i odważne decyzje. Na podjęcie tej o rocznym wyjeździe do Stacji Polarnej w Hornsundzie miała zaledwie dwie godziny. Rozmawiamy o życiu w ciemności na odizolowanej stacji polarnej, zjawiskach meteorologicznych, pracy w miejscu, którego biała ciemność otula wszystko na kilka miesięcy oraz o przyjaźni z Arktyką, która stała się ukoronowaniem marzeń o bliskiej relacji z daleką północą.
Odbywający się w Longyearbyen Arktyczny Festiwal Filmowy jest najbardziej wysuniętym na północ niezależnym festiwalem filmowym na świecie. W tym roku festiwal odbędzie się 12 i 13 kwietnia.
Pyramiden to chyba jedno z najbardziej tajemniczych miejsc na Ziemi. Znajduje się na archipelagu Svalbard, i choć dziś przypomina miasto duchów, kiedyś tętniło życiem jako radziecka osada górnicza. Czas zatrzymał się tu w 1998 roku. I choć obiekty użyteczności publicznej takie jak basen lub kino a także przedmioty osobiste wyglądają jak gotowe do użytku, czas nadszarpnął to miejsce. Blask straciły budynki, które dziś stoją jako przypomnienie o przemijającej naturze ludzkich przedsięwzięć.
Svalbard Kirke nie jest wyłącznie miejscem modlitwy i kultu religijnego. To swoiste centrum życia społecznego na Svalbardzie. Kościół organizuje różne wydarzenia, takie jak koncerty, spotkania i warsztaty, które są dostępne dla wszystkich mieszkańców.
Spitsbergen, serce archipelagu Svalbard, to miejsce, gdzie historia miesza się z dziką naturą. Odkryty w 1596 roku przez Willema Barentsa, szybko stał się celem odważnych eksploratorów i wielorybników, rysując bogatą kronikę ludzkiej obecności w Arktyce.
Wędrówki na Svalbardzie przyciągają obietnicą odkrycia. Szlaki prowadzą przez tereny, gdzie cywilizacja wydaje się być tylko dalekim echem, a towarzyszem podróży stają się ptaki, leniwie przemieszczające się stada reniferów i wiatr.
Svalbardzka pardwa górska to jedyny ptak lądowy, którego obserwuje się na terytorium archipelagu przez cały rok.
Svalbard oferuje niepowtarzalną okazję do obserwacji ptaków w ich naturalnym środowisku. Ptasi wielbiciele mogą tu doświadczyć niezwykłej bliskości z dziką przyrodą, obserwując zachowania ptaków na niezliczonych koloniach lęgowych.